Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ 1910

Οικογένεια....Ένας θεσμός που τείνει υπό εξαφάνιση! Αν όχι σήμερα, σίγουρα οι επόμενες γενιές θα βιώσουν στο πετσί τους αυτή την πραγματικότητα. Τα αίτια; Πολλά.....Το βασικότερο όμως κατά την γνώμη μου είναι ότι χάθηκε το κλασικό ''ένας για όλους και όλοι για έναν'' .Σήμερα κοιτάμε το ''εγώ μας'' παραπάνω από το ''είναι μας'' .Και ποιο είναι το ''είναι μας''....Είναι ο οίκος του γένους μας....

Φώλιασα στο σπίτι μου όλα τα μυστικά μου,
μα ξέχασα ορθάνοιχτα τα φύλλα της καρδιάς μου,
τσε μου χε πει ο γέροντας μην λες το ριζικό σου,
γιατί ο δρόμος που διαβείς δρόμος δεν ειν΄ δικός σου....

ΧΡΟΝΟΣ

Η ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΥΠΑΙΘΡΟ ΕΝ ΕΤΟΣ 1890

Βλέπω κάθε μέρα στις ειδήσεις τον πανικό που τους έχει πιάσει και ταυτόχρονα την κάψα τους για ενημέρωση όσο αφορά την οικονομική κρίση. Βέβαια όλοι αυτοί μιλάνε εκ του ασφαλούς γιατί έχουν γεμάτες κοιλιές....Τώρα όσο αφορά εμάς τους υπόλοιπους...Να σας ρωτήσω κάτι; Εμείς οι ίδιοι δεν προκαλέσαμε αυτή την κατάσταση; Αυτός ο υπέρμετρος καταναλωτισμος μας έφερε εδώ που μας έφερε. Κάθε σπίτι έχει 4 τηλεοράσεις 4 κινητά 3 αμάξια ντουλάπες με ρούχα αφόρετα και χίλια δυο άχρηστα αντικείμενα. Και δεν είναι ανάγκη κάθε μέρα κρέας φάτε και Κανά όσπριο δεν βλέπετε πως έχετε γεμίσει το σώμα σας τοξίνες με την έτοιμη και πλαστική τροφή που τρώτε. Τώρα θα μου πείτε γιατί τα λέω όλα αυτά...Γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει φτώχεια δεν υπάρχει κρίση αλλά υπάρχει φτώχεια στην νόηση και κρίση απανθρωπιάς....Πραγματική φτώχεια βίωσαν τα παιδάκια της φωτογραφίας που το σπίτι τους έμπαζε από παντού και το γεύμα τους ήτανε νερό με ψωμί , τους έφτανε ομως η ζεστή τους καρδιά για να γίνουν άνθρωποι. Και σήμερα που έχουμε γεμάτα τα ντουλάπια μας ξεχάσαμε άδεια τα ράφια της ψυχής μας.
Να είστε καλά....

ΠΑΡΝΗΘΑ 1904

Η επαφή του ανθρώπου με την φύση χάθηκε εδώ και χρόνια. Αυτή μας γείωνε και μας απογείωνε, μας έδινε δυνάμεις ,και τροφή για σκέψη. Μας ηρεμούσε και ταυτόχρονα απορροφούσε όλη μας την αρνητική ενέργεια επιστρέφοντας μας μόνο θετική. Σήμερα οι περισσότεροι από εμάς έχουμε από-κοπεί από την φύση. Γι αυτό την επόμενη φορά που θα βρεθείτε σε ένα δάσος βγάλτε τα παπούτσια σας ακουμπήστε αρμονικά την πλάτη σας σε ένα δένδρο και αφήστε το να σας μιλήσει....

ΧΡΟΝΟΣ

ΓΑΛΑΤΣΙ 1917

Ας πούμε βρίσκεστε πάνω στα τουρκοβουνια-αττικό άλσος και ξαφνικά μπροστά σας εμφανίζεται ένα τηλεσκόπιο διαφορετικό από όλα τ αλλά....Ένα τηλεσκόπιο που αν κοιτάξετε από μέσα θα σας πάει ένα μικρό ταξίδι στον χρόνο....92 χρόνια πίσω σ ένα μικρό χωριουδάκι όπου Οι πρώτοι μόνιμοι κάτοικοι καταφθάνουν γύρω στα 1910 και έρχονται κυρίως ως εργατικό δυναμικό για τη λειτουργία των Καμινιών. Τα πρώτα σπίτια χτίζονται κοντά στην σημερινή περιοχή “Λιναρά”. Η περιοχή αρχίζει ν’ αναπτύσσεται με πιο γρήγορους ρυθμούς. Δεν έχει μπει ακόμα στο σχέδιο και αυτό διευκολύνει αρκετούς να χτίσουν αυθαίρετα. Το 1925 οι κάτοικοι φτάνουν περίπου τους 1000 και γίνονται οι πρώτες προσπάθειες να δημιουργηθεί Κοινότητα και ν’ αποσχισθεί από τον Δήμο Αθηναίων. Το 1927 δημοσιεύεται διάταγμα με το σκοπό αυτό, αλλά ανακαλείται 2 μήνες αργότερα, αφού οι περισσότεροι κάτοικοι δεν είναι Δημότες Αθηναίων.

Μέχρι το 1925 περίπου, η περιοχή αποτελεί τόπο εξοχής για πολλούς Αθηναίους. Ήδη από τα τέλη του περασμένου αιώνα το παλάτι διοργάνωνε κυνήγι αλεπούς στα Τουρκοβούνια, όπως έγραφαν και εφημερίδες της εποχής, όπου έπαιρναν μέρος έφιππες κυρίες. Όταν μάλιστα το Πάσχα συνέπιπτε με τη γιορτή του Αγ. Γεωργίου (Ομορφοκκλησιά) τότε γινόταν τριήμερο γλέντι, όπου οι βοσκοί πρόσφεραν δωρεάν κρέας και γάλα στους εκδρομείς.
Το όνομα "Γαλάτσι"
Υπάρχουν διάφορες εκδοχές για την προέλευση του ονόματος Γαλάτσι. Μια από αυτές είναι ότι το 1851, κάποιος Συμεών Γαλάκης αγόρασε με συμβολαιογραφική πράξη στρέμματα γύρω από την Αγία Γλυκερία. Σύμφωνα με την ιδιωτική προφορά των Αθηναίων, που πρόφεραν το τ, τσ (κατά το Καρύτη - Καρύτση, Χαλκούτι - Χαλκούτσι) είναι λογικοφανής η εκδοχή το - κ - του ονόματός του να έγινε - τσ - και το Γαλάκης να έγινε Γαλάτσης - Γαλάτσι. Μια άλλη η οποία είναι πιο λογικοφανής είναι αυτή που αναφέρει ο Θεόδωρος Γκούντερα, φιλόλογος, που γράφει ότι τσοπάνηδες της περιοχής γύριζαν και φώναζαν: "Γάλα - γάλα - φρέσκο γαλατάκι". Επίσης, θα πρέπει να διερευνηθεί αν υπάρχει κάποια σχέση με την ομώνυμη παραθαλάσσια πόλη στην ανατολική Ρουμανία.



Την συνεχεία αυτης της μικρής ιστοριουλας νομίζω πως την γνωρίζετε όλοι...
Τέλος να πω ότι στο βάθος το βουνό που βλέπετε ονομαζόταν πεντελικό ορος,ητανε κατάφυτο, νεραϊδότοπος και τόπος ιερός εδώ και χιλιάδες χρόνια.... Σήμερα είναι απλά ένα ακόμη έργο αίσχους του σύγχρονου ανθρώπου, μπορειτε να δείτε καμένα δέντρα σε πολλές εκδόσεις. Δηλαδή έχει καμένα δένδρα από τις φωτιές του 1995,1998 και 2007 επίσης θα δείτε από μακριά "το ξεκοιλιασμα του βουνού" ένα δημιούργημα των λατόμων της περιοχής, παρεπιμτοντως ενώ έχει απαγορευθεί η εξόρυξη μαρμάρου από την Πεντέλη κάποιοι συνεχίζουν το έργο τους....Σταματάω εδώ γιατί μάλλον σας μελαγχόλησα και σας ζήτω συγνώμη....Και κλείνω με αυτό....


ΠΗΓΕΣ:http://3gym-galats.att.sch.gr/files/studentspages/galatsi.html
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B1%CE%BB%CE%AC%CF%84%CF%83%CE%B9

ΤΑ ΠΑΤΗΣΙΑ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ ΕΠΟΧΗΣ 1923

Η Πατησίων έχει υμνηθεί από πολλούς σύγχρονους πεζογράφους, ποιητές, καλλιτέχνες και σκηνοθέτες. Γενεές Αθηναίων βαπτίστηκαν στα νάματα της κεντρικής αυτής οδού των Αθηνών.Ακομα και σήμερα όμως κρατάει μυστικά στα λιγοστά αρχοντικά της.Που αν το ψάξετε θα βρείτε και λίγες παλιές αρχοντικές οικογένειες που πολλά ξέρουν και λίγα λένε..κάποια στιγμή ίσως μεθύσω από χαρά και σας πω και γω τα βιώματα μου,βλέπετε έφαγα τρία χρόνια από την Ζωή μου εκεί..ξεθαβοντας το παρελθόν...
Στην φωτογραφία μπροστά σας ειναι ενα εργοστάσιο μπύρας,αριστερά η Πατησίων με το τραμ και στο βάθος η Ακρόπολη και ο Λυκαβηττός
Ως προς την ονομασία «Πατήσια», πολλές εκδοχές έχουν διατυπωθεί κατά καιρούς: από τον αρχαίο δήμο Bαττής/Bάττης, από το τοπωνύμιο «Παραδείσια», από ένωση των λέξεων «Πάτα ίσια», από τον Tούρκο κτηματία Πατής αγά. Tο χωριό Πατήσια, για το οποίο πολλές μνείες έχουμε σε κείμενα της τουρκοκρατίας και της επανάστασης, αναπτύχτηκε αργότερα ως εξοχικό προάστιο της Aθήνας, «κόπηκε» από τη διαπλάτυνση του μεγάλου δρόμου σε «Άνω» και «Kάτω» Πατήσια, και μπήκε στο Σχέδιο Πόλεως το 1871 (τα Άνω) και το 1879 (τα Kάτω). Tο αρχικό κομμάτι της Πατησίων κάποτε μετονομάστηκε σε «28ης Oκτωβρίου». H μετονομασία δεν έπιασε, όπως, ευτυχώς, δεν έπιασαν ούτε διάφορες άλλες ηλίθιες μετονομασίες (Πανεπιστημίου σε Eλευθερίου Bενιζέλου, Bουκουρεστίου σε Γιαν Σματς, Πειραιώς σε Παναγή Tσαλδάρη κ.λπ
ΠΗΓΗ:http://www.athensvoice.gr/articles/av,88,%CE%92%CE%9F%CE%9B%CE%A4%CE%91_%CE%A3%CE%A4%CE%9F_%CE%A7%CE%A9%CE%A1%CE%99%CE%9F_%CE%A0%CE%91%CE%A4%CE%97%CE%A3%CE%99%CE%91.html

ΚΕΙΜΕΝΟ
ΧΡΟΝΟΣ

ΔΕΝΤΡΟ 5.000 ΕΤΩΝ

Λεωφόρος των γιγάντων, Καλιφόρνια
Εκεί είναι τα μεγαλύτερα δέντρα στον κόσμο: ο γιγαντιαίος redwoods της βόρειας Καλιφόρνιας. Όπως βλέπετε η τρυπά είναι αρκετά μεγάλη ώστε να μπορεί να περνάει αμάξι. Στην ευρύτερη περιοχή υπάρχουν αρκετά ακόμα από τα οποία το παλαιότερο είναι τουλάχιστον 5.000 ετών!!!
Δεν υπάρχει κανένα ισχυρότερο σύμβολο της διαμάχης μεταξύ της προόδου και της φύσης. Και αυτό γιατί οι οικολόγοι θέλανε ν ανοίξουνε περάσματα μέσα από τα δέντρα ενώ η άλλη πλευρά ήθελε να περάσει ο δρόμος από εκεί με αποτέλεσμα την κοπή των δέντρων. Οι πρώτοι υποστηρικτές Redwood έφθασαν ένα βήμα μπροστά από τους μαχόμενους για τη διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος, και άνοιξαν μέσω της βάσης των γιγάντων ένα πέρασμα ώστε να μπορούν να περνάνε τα αμάξια και με αυτό τον τρόπο γλίτωσαν την κοπή τους αλλά και ταυτόχρονα χρεώνουν τους τουρίστες για το προνόμιο της διαδρομής αυτης του ταξιδιού.
Οι σύγχρονοι οικολόγοι έχουν σιγουρευτεί ότι δεν θα υπάρξει κανένας κίνδυνος από την κίνηση αυτοκινήτων μέσω των δέντρων.

Όταν ο άνθρωπος αφήνει την φύση ελεύθερη αυτή μεγαλουργεί, χμμμ μήπως το ίδιο συμβαίνει και με τους ανθρώπους;....Μήπως πρέπει να μας αφήσουν και εμάς ελεύθερους;....Μπααα είναι τέτοια η δομή του συστήματος που μόλις ''βγάλουμε ρίζες'' μας ''μεταφυτεύουν ''....
ΧΡΟΝΟΣ